Co warto wiedzieć o wolnych zawodach w Niemczech

Ustawodawstwo niemieckie charakteryzuje się szeroką gamą form organizowania i prowadzenia własnej działalności gospodarczej. Wiele możliwości jest otwartych zarówno dla dużych inwestorów, jak i małych przedsiębiorców. Tak, istnieje prywatna praktyka, która może otworzyć nawet tych, których usługi z profesjonalnego punktu widzenia nie są biznesem. Tacy w Niemczech nazywani są Freiberuflers – przedstawiciele wolnych zawodów. Wolne zawody w Niemczech w 2024 roku, ze względu na ich specjalny status, mają wiele zalet dla rejestracji i praktyki.

Czym są “wolne zawody”

Nie każdy może zostać freiberuflerem. Zgodnie z § 1 Ustawy Partnerschaftsgesellschaftsgesetz – PartGG są to osoby, które posiadając szczególne kwalifikacje zawodowe lub zdolności twórcze, oferują klientom i społeczeństwu niezależne i merytoryczne świadczenie usług bardziej złożonego rodzaju. Podobną interpretację tego pojęcia podaje Federalny Związek Freiberuflers (BundesverbandderFreienBerufe – BFB), określając usługi samozatrudnionych jako “intelektualno-ideologiczne”.

Ponadto pojęcie freiberufler można znaleźć w § 18 ustawy o podatku dochodowym (Einkommensteuergesetz, EStG), zgodnie z którym działalność Freiberuflers obejmuje niezależnie wykonywaną działalność naukową, artystyczną, dydaktyczną, edukacyjną i inną działalność zawodową osób wymienionych w akapicie.

Mówimy o “wolnych” profesjonalistach z dyplomem ukończenia studiów wyższych, odpowiadającym wysokim kwalifikacjom i doświadczeniu w ich profilu. Kluczowym punktem ich działalności jest właśnie świadczenie usług, a nie produkcja i sprzedaż produktu.

Zawody o statusie Freiera Berufa

Natychmiast warto zauważyć, że nie ma zamkniętej wyczerpującej listy zawodów, które są uważane za zdecydowanie bezpłatne. Wynika to głównie z dość rozmytego statusu samozatrudnienia (Freier Beruf): dość trudno jest określić granice między samozatrudnieniami a innymi rodzajami samozatrudnienia i działalności gospodarczej – niezależną pracą, działalnością połowową, indywidualną przedsiębiorczością.

W przypadku sporów lokalny organ podatkowy (Finanzamt) podejmuje konkretną decyzję o zakwalifikowaniu rodzaju działalności jako freier beruf przy rejestracji. Główne kryteria przypisania do zawodu to:

• obecność kwalifikacji zawodowych – mówimy o obecności egzaminu kwalifikacyjnego, bez którego specjalista nie zostanie dopuszczony do zawodu;
• osobiste wykonywanie usług (nie jest zabronione korzystanie z najemnej siły roboczej jako pomocy);
• własna odpowiedzialność za wyniki świadczonych usług;
• niezależność techniczna;
• świadczenie usług na wyższym poziomie.

Pomimo braku specjalnego katalogu Freiberuflers, przybliżona lista wolnych zawodów jest nadal określona w § 1 PartGG i § 18 EStG. Jednak w przepisach mówimy bardziej o zawodach, które a priori mogą otrzymać status wolnego, którego kreatywność i profesjonalizm nie mogą stać się przedmiotem wątpliwości.

Ogólnie rzecz biorąc, niemiecka praktyka prawna, finansowa i podatkowa odnosi się do następujących zawodów jako wolnych.

Zawody medyczne	Prawo i ekonomia	Zawody kreatywne	Dziennikarstwo	Nauczycieli	Inżynieria i inne zawody
Internista	Notariusz	Projektant	Dziennikarz	Nauczyciel	Inżynier
Dentysta	Adwokat	Tancerka	Reporter	Wychowawca	Architekt
Weterynarz	Rzecznik patentowy	Śpiewak	Translator	Społeczny. pedagog	Chemik
Farmaceuta		Muzyk	Historyk	Adiunkt	Biolog
Logopeda	Inni prawnicy	Aktor		Tutor	Geograf
Ortopeda		Producent			Geodeta
Położnik	Księgowy	Operator			Pilot
Masażysta	Ekonomista	Fotograf			Pilot
Dietetyk	Podatek zostanie zaprezentowany.	Pisarz
Pielęgniarka		Artysta
Pielęgniarka	Doradca
Pediatra
Chirurg
Naturopath
Inni lekarze

Formy prawne działalności

Oprócz niezależnych działań, Freiberufleers mogą łączyć się z innymi samozatrudnionymi, tworząc profesjonalne partnerstwa i stowarzyszenia. Dozwolone jest tworzenie takich stowarzyszeń:

• Społeczeństwo na podstawie wspólnego urzędu lub praktyki. Najprostsza forma łączenia Freiberufflerów, ograniczona do umieszczenia we wspólnym pomieszczeniu roboczym, korzystania ze wspólnego sprzętu lub pracy zwykłych pracowników. Celem takiego stowarzyszenia jest zaoszczędzenie kosztów organizacji pracy. Każdy z członków stowarzyszenia wykonuje swoją pracę samodzielnie.
• Firma partnerska. Spółka partnerska lub partnerschaftsgesellschaft (PartnG) powstaje na podstawie umowy partnerskiej podpisanej przez strony i zarejestrowanej w specjalnym rejestrze Zakłada wzajemny udział osób samozatrudnionych w działalności organizacji.
• Społeczeństwo Prawa Obywatelskiego (GbR). Stowarzyszenie osób pragnących prowadzić wspólną działalność zawodową w ramach której zawarły umowę.
• Freiberufler-GmbH. Mieszana forma samozatrudnienia i biznesu, obejmująca utworzenie przedsiębiorstwa w formie LLC.

Obowiązkowe wymagania dla freiberuflerów

Jednym z głównych wymogów dla zdecydowanej większości wolnych zawodów jest członkostwo w izbie zawodowej. Tak więc wszyscy przedstawiciele medycyny, którzy chcą zostać freiberuflers, muszą zostać członkami Izby Lekarskiej, prawnicy – Izba Prawna, notariusze – notariusze.

Izby zawodowe są formą związku zawodowego: są powołane do obrony interesów zawodowych swoich członków na poziomie politycznym i wspólnotowym, pełniąc jednocześnie funkcje nadzorcze w odniesieniu do swojej działalności zawodowej.

Biorąc pod uwagę fakt, że wiele wolnych zawodów zwiększyło odpowiedzialność społeczną (lekarze, notariusze, prawnicy), bardziej potrzebują one kontroli ze strony izb, a zatem członkostwo w izbach zawodowych jest dla nich obowiązkowe.

Drugim obowiązkowym wymogiem dla większości osób samozatrudnionych jest specjalna wysoka kwalifikacja, którą mogą potwierdzić jedynie dokumenty dotyczące wyższego lub innego wykształcenia zawodowego. Takie dokumenty są koniecznie przedstawiane kierownictwu izby, dopiero po czym specjalista może zostać jej członkiem.

Ci Freiberufleurs, dla których udział w izbach zawodowych nie jest obowiązkowy, przedstawiają takie dokumenty w miejscu złożenia wniosku. Ponadto mogą oni zostać członkami izb na zasadzie dobrowolności. Nawiasem mówiąc, wiele zawodów w ogóle nie przewiduje dokumentu kwalifikacyjnego, na przykład pisarza, konsultanta biznesowego lub fotografa.

Ograniczenia dotyczące reklam

Między innymi w odniesieniu do wolnych zawodów niemieckie ustawodawstwo określa pewne ograniczenia w zakresie reklamowania własnej działalności. Wykorzystanie reklamy dla Freiberuflera jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy dotyczy bezpośrednio jego działalności, na przykład gdy otwiera prywatną praktykę, wyjeżdża na wakacje, likwiduje własną praktykę i z innych powodów.

Prezentacja Twojego biznesu poprzez reklamę komercyjną nie powinna zniekształcać postrzegania go przez potencjalnych klientów. Na przykład reklamy lekarzy mogą zawierać jedynie merytoryczne informacje o działalności praktyki i jej funkcjach, bez wyraźnych informacji reklamowych (na przykład dotyczących rabatów, promocji lub cen).

Ponadto uważa się za dopuszczalne wysyłanie biuletynów do ograniczonej liczby klientów: na przykład dla prawników jest to informacja o zmianach w ustawodawstwie.

W każdym razie zaleca się skonsultowanie się z konkretną izbą zawodową w sprawie reklamy, ponieważ za naruszenie tych wymagań istnieje odpowiedzialność: ostrzeżenie i grzywna.

Cechy rejestracji i płatności podatków

Warunkiem wstępnym pracy Freiberuflers jest ich rejestracja jako osób spośród wolnych zawodów w Finanzamt w miejscu zamieszkania. Do takiej rejestracji z kolei obowiązkowe jest uzyskanie zezwolenia na samodzielną pracę w Izbie Zawodowej.

Termin rejestracji w urzędzie skarbowym wynosi 4 tygodnie od daty rozpoczęcia samodzielnej działalności do wynajęcia. W tym roku nie ma opłaty rejestracyjnej.. W ramach rejestracji Freiberuflear będzie musiał wypełnić kwestionariusz,ocenić oczekiwany obrót i potencjał zysku.

Podobnie jak wszystkie osoby fizyczne, freiberuflers są zobowiązani do złożenia deklaracji, na podstawie której płacą podatek od podejścia. Należy zauważyć, że niemiecki podatek dochodowy od osób fizycznych (Einkommensteuertarif) działa według stawki progresywnej, w zależności od otrzymanego zysku: od 15 do 42%. Kwota dochodu podlegającego opodatkowaniu jest pomniejszana o kwotę wydatków zawodowych. Przy obliczaniu podatku uwzględnia się stan cywilny, liczbę dzieci, nieprzewidziane wydatki i inne świadczenia. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, pomoże artykuł zatytułowany “Podatki w Niemczech”.

Wypłaty z tytułu ubezpieczenia dla osób prowadzących działalność na własny rachunek

Podobnie jak wszystkie osoby fizyczne i przedsiębiorcy, osoby wolnego zawodu mogą, a czasami są zobowiązane do uczestnictwa w systemach ubezpieczeń społecznych. Ponieważ pracują dla siebie, obowiązek dokonywania płatności ubezpieczeniowych spoczywa na nich. W chwili obecnej takie obszary ubezpieczeniowe jak:

• Ubezpieczenie emerytalne. Obowiązkowe tylko dla niektórych zawodów (sanitariusze, wychowawcy, pielęgniarki, artyści). Lekarze, prawnicy, notariusze i logopedzi nie podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu, ale mogą dobrowolnie wpłacać składki.
• Ubezpieczenie medyczne. Z wyjątkiem artystów i pisarzy, Freiberufleurs nie podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu. Są jednak zobowiązani do wykupienia prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego.
• Wypadkowe. Od wypadków związanych z działalnością zawodową freiberuflery są ubezpieczone w odpowiednich związkach zawodowych. Jest to obowiązkowe tylko w przypadku niektórych zawodów.
• Ubezpieczenie na wypadek bezrobocia.
• Ubezpieczenie na wypadek bezrobocia jest dobrowolne, a dla Freiberuflers, zgodnie z § 28a SGBIII, można je złożyć w lokalnej służbie zatrudnienia.

Likwidacja Freier Beruf

Procedura likwidacji formy prawnej działalności jest tak prosta, jak rejestracja. Aby to zrobić, musisz ponownie skontaktować się z organem podatkowym, wypełnić odpowiedni kwestionariusz, złożyć deklarację i zamknąć praktykę. Oprócz formalnych procedur, dawny Freiberuflear potrzebuje:

• wypowiedzieć wszystkie wcześniej zawarte umowy z klientami, umowy najmu lokali, umowy o pracę z zatrudnionymi pracownikami i tak dalej;
• zgłosić zamknięcie funduszom ubezpieczeniowym;
• informowanie Izby Zawodowej;
• zamknąć rachunki bankowe otwarte na działalność zawodową;
• przechowywać całą korespondencję księgową, biznesową i inne dokumenty archiwalne – okres trwałości wynosi 10 lat.

Od tego momentu były Freiberufler powinien być uważany za bezrobotnego, teraz może zarejestrować się w lokalnym centrum zatrudnienia (Arbeitsamt).

Inne formy prowadzenia działalności gospodarczej w Niemczech

Należy pamiętać, że praca w wolnym zawodzie jest, choć szczególną, ale najmniejszą organizacyjną i prawną formą prowadzenia własnej działalności gospodarczej w Niemczech. Oprócz tego jednostki mogą realizować swoje ambicje przedsiębiorcze, organizując:

• Osobiste stowarzyszenia i partnerstwa. Aby osiągnąć cele gospodarcze, mogą w nich uczestniczyć osoby fizyczne i prawne, które będą odpowiedzialne za zobowiązania zorganizowanego przedsiębiorstwa nie tylko przez wielkość wkładu, ale także przez majątek osobisty. Najczęstsze formy to: spółka cywilna (GbR), otwarta spółka handlowa (OHG), spółka komandytowa (KG).
• Spółki kapitałowe. Mówimy o tworzeniu przedsiębiorstw-osób prawnych w oparciu o łączenie kapitału deponentów. Są to bardziej złożone organizacje, w szczególności spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (GmbH), spółka akcyjna (AG).
• Prywatne przedsiębiorstwo. Inną prostą formą organizacji biznesu dla osób innych niż Freiberuflers jest jednoosobowa działalność gospodarcza (Einzelunternehmer).

Imigracja biznesowa

Niemcy są zainteresowane przedsiębiorczymi ludźmi i dlatego są gotowe przyciągnąć młodych przedsiębiorców do prowadzenia działalności gospodarczej na swoim terytorium. W szczególności § 21 ustawy o pobycie, zatrudnieniu i integracji cudzoziemców (Aufenthaltsgesetz, AufenthG) zezwala władzom migracyjnym na wydawanie zezwolenia na pobyt w Niemczech cudzoziemcom pragnącym rozpocząć własną działalność gospodarczą.

Zezwolenie na pobyt wydawane jest potencjalnym przedsiębiorcom na okres 3 lat, po czym w przypadku powodzenia działalności gospodarczej można wydać zezwolenie na osiedlenie się. Dokument pobytowy może zostać wydany, jeżeli:

• istnieje potrzeba ekonomiczna lub interes w rozwoju rodzaju działalności, w którą przedsiębiorca planuje się zaangażować;
• jego działalność będzie miała pozytywny wpływ ekonomiczny;
• kandydat ma wystarczające środki własne, aby sfinansować swój biznes.

Konkluzja

Wolne zawody w Niemczech są jedną z form samozatrudnienia wysoko wykwalifikowanych specjalistów świadczących profesjonalne usługi w dziedzinie medycyny, prawa, doradztwa, kreatywności, kreatywności, inżynierii i wielu innych dziedzin. Freiberufleurs pracują dla siebie, chociaż prawo nie zabrania im korzystania z najemnej siły roboczej. Taka forma organizacji ma pewne zalety – na przykład w zakresie rejestracji i opodatkowania. Ale jednocześnie ma pewne ograniczenia, na przykład w dziedzinie reklamy.